Recentelijk had ik me gemengd in een Internetdiscussie over het wel of wat mij betreft vooral niet 'op smaak brengen' van je bier met een koffiepers - volgens mij een zeer matig idee. Ze voegen ingredienten toe aan een bier door ze in te laten trekken in een 'French press' - zo'n cafétière met een filter dat je omlaag duwt. Volgens mij verlies je bij het filter omlaag duwen het merendeel van je prik, en zorgen veel van de suggesties (koffie, cacao) voor vet in je bier, hetgeen een zekere dood voor je schuimkraag betekent. Nee, als je dan zo graag je biersmaak wilt beïnvloeden dan kun je beter zelf gaan brouwen, dat doe ik ook om die reden.
Het enige dat me daaraan nog wel aanspreekt is de mogelijkheid om zelf dryhopping te kunnen uitproberen. Met een basisbier en een paar hopsoorten kun je kijken welke hop daarvoor het lekkerst zou kunnen zijn. Je verliest wat prik, en moet vrij veel hop gebruiken omdat het zo kort gaat, maar het geeft je wel een idee. Voor iedereen die daar allemaal geen zin in heeft zag ik echter toevallig laatst de oplossing; het pakketje "IPA is dead" van Brewdog. Vier bieren met een gelijke moutsamenstelling maar elk met één eigen, single hop gehopt (tijdens het kookproces) en gedryhopt (na de vergisting toegevoegd). Superleuk om de verschillen tussen de hopsoorten te proeven, maar je kunt ook je eigen smaak bijeen mengen.
Als je zelf onbevooroordeeld wilt proeven, lees dan niet verder maar ga naar de slijter. In het Oosten des lands zijn ze in elk geval te vinden bij Slijterij Berendsen.
Onze conclusie; de Dana had een wat akelige geur, richting asperges of soepgroente. (Ik heb eigenlijk het vermoeden dat het onderliggende bier die smaken had, en dat de Dana die het minst verbloemde). De Waimea was vooral bitter in de nasmaak en had niet heel veel aroma. De Golding was nog veel bitterder maar heeft een mooiere geur, en de El Dorado was het meest in balans. De eerste en laatste twee waren goed te combineren voor een prima IPA.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten