Jaren geleden dronk ik mijn eerste een lentebok, en ik was meteen verkocht. Fris, hoppig, niet te zoet - het smaakte gewoon naar lente. Aangezien ik ook toen al in Twente woonde zal dat wel een Grolsch lentebok zijn geweest. Helaas is het sindsdien met dat biertje hard bergafwaarts gegaan. Net als de herfstbok (die ik jaren niet eens meer zelf proef) is er meer en meer suiker ingegaan, tot het uiteindelijk tot wéér een te zoet, oninteressant bier was verworden. Ondertussen veranderde mijn biersmaak ook - de andere kant op, hoe minder zoet, hoe beter.
Ik was dan ook voorzichtig optimistisch toen ik las dat Grolsch zijn recept dit jaar had aangepast. 20% minder suiker, en meer hop. Dat klinkt goed. Vandaar ook dat ik vandaag bij Berendsen in Enschede niet alleen de lentbok van Emelisse en Jopen heb meegenomen, maar ook die van Grolsch (en van Leffe, maar daar heb ik eigenlijk nog een hard hoofd over in).
Met bijna 20 graden en een lekker zonnetje op het balkon was het geen straf om de proef op de som te nemen. Vandaag proefden we eerst de Grolsch, toen de Emelisse. De Grolsch verbaasde mij in zéér positieve zin; hij ruikt echt naar hop, fris, verder moutig en met een vleugje honing. Ook in de smaak zit veel mout en aan het eind toch nog een tikje (suiker- / honing)zoet, maar alles bij elkaar gewoon een mooi gebalanceerd bier dat absoluut de lente eer aandoet.
Direct erna gedronken viel me bij de Emelisse op dat deze uiteraard toch weer iets minder zoet is, veel hoppiger en minder vol en moutig. Ook is het "typische Emelissesmaakje", lichtelijk gebrand/droppige erin te vinden. Een absolute topper, maar gek genoeg toch iets minder 'fris' dan de Grolsch.
Hoewel ik nog steeds net iets eerder een Emelisse open zal trekken dan een Grolsch ben ik blij met deze koerswijziging en hoop ik dat die doorzet. In de meeste pakjes zit de laatste jaren ook al steeds minder smaakversterker meer, dus er is duidelijk markt voor producten met échte smaak, niet alleen zout of zoet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten